Toon items op tag: Litigation
Belastingverhoging wegens laattijdige aangifte: hof van beroep bevestigt motiveringsplicht
Belastingplichtigen die een fiscale controle ondergaan, worden vaak geconfronteerd met belastingverhogingen en administratieve sancties. Indien de fiscus een belastingverhoging wenst op te leggen, dient zij dit steeds in concreto te motiveren. Een gestandaardiseerde argumentatie die geen acht slaat op de concrete feiten in het dossier, zoals in de praktijk vaak wordt aangewend, is dan ook uit den boze. Indien de fiscus een belastingverhoging niet of onvoldoende motiveert, moet deze belastingverhoging nietig worden verklaard omwille van een motiveringsgebrek.
Hervormde procedureregels BV-vrijstellingen verduidelijkt: belastingverhoging en bezwaarschrift
Met de wet van 28 maart 2022 zijn de regels inzake aangifte, sancties en procedure voor de toepassing van BV-vrijstellingen gewijzigd. In een circulaire van 16 december 20221 geeft de administratie nu een eerste commentaar op die gewijzigde procedureregels. In het bijzonder gaat het daarbij om de mogelijkheid om een belastingverhoging op te leggen bij foutieve toepassing van een BV-vrijstelling en de inkorting van de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift.
De fiscus voor de strafrechter: de traditionele burgerlijke partijstelling versus de kersverse zelfstandige vordering
De burgerlijke partijstelling van de fiscus voor de strafrechter is al decennialang voer voor discussie en werd in de rechtsleer uitvoerig becommentarieerd. Met de wet van 5 mei 2019 houdende diverse bepalingen inzake strafzaken en inzake erediensten, en tot wijziging van de wet van 28 mei 2002 betreffende de euthanasie en van het Sociaal Strafwetboek2 (hierna: de wet van 5 mei 2019) ondernam de wetgever een nieuwe poging om een einde te maken aan de lange discussie over de vraag of de fiscus zich inzake directe en indirecte belastingen burgerlijke partij kan stellen.
Lees hier de volledige publicatie, die verscheen in "Tijdschrift voor Strafrecht 2022/3".
Afwezigheid KI-controle bij langdurig opsporingsonderzoek ongrondwettig: nieuwe stap richting eengemaakt vooronderzoek?
In een arrest van 3 februari 2022 spreekt het Grondwettelijk Hof zich opnieuw uit over een prejudiciële vraag met betrekking tot het verschil in behandeling tussen personen die het onderwerp uitmaken van een opsporingsonderzoek dan wel van een gerechtelijk onderzoek. In de concrete zaak werden de verdachten pas 11 maanden na de opstart van een opsporingsonderzoek naar fiscale fraude en witwas bij een fiscale regularisatie voor het eerst verhoord. Aangezien na dit verhoor enige reactie van het parket uitbleef, richtten de verdachten verschillende verzoekschriften overeenkomstig artikel 21bis Sv. aan de procureurs des Konings, die echter allemaal werden afgewezen. Daardoor bleven de verdachten in het ongewisse over de inhoud en het verdere verloop van het onderzoek.
Lees hier de volledige publicatie, die verscheen in "Tijdschrift voor Strafrecht" 2022/3.
COLUMN TRENDS: Sportkot(erijen)
Koen Van Duyse bespreekt in zijn columns voor het magazine Trends actuele fiscale onderwerpen met een kritische pen.
'Als de regionale sportfederatie een premie wil geven aan haar atleten, dan zal het tegen de volle pot belast worden. Het paard dat de haver verdient, krijgt het niet. Federale loyauteit kan men dat moeilijk noemen.', zegt Koen Van Duyse, partner van Tiberghien Advocaten.
In de meer dan verdienstelijke Blauwdruk voor een bredere fiscale hervorming van de minister van financiën Vincent Van Peteghem wordt ook een lans gebroken om het fiscaal stelsel te vereenvoudigen en het aantal fiscale koterijen te verminderen. Hij wil in de belastingaangifte, die doorheen de jaren is uitgegroeid tot een 800-koppig monster, één op vier codes schrappen. In de eerste plaats de koterijen die door minder dan 0,01% van de belastingplichtigen worden gebruikt. Er is er ondertussen nog eentje bijgekomen. Voor sporters nog wel. Maar, o ironie, dat zal hooguit ten goede komen aan een Contador-percentage van de belastingplichtigen.
Toen vorig jaar op de Olympische Spelen van Tokyo een aantal landgenoten puike prestaties leverden en in de media de loodzware Belgische belastingdruk op winstpremies aan de orde kwam, stak de waan van de dag zijn kop op. Er moest voor die heldenprestaties een uitzonderingsregime komen. Dat is er nu. Premies die worden toegekend aan atleten op Olympische of Paralympische Spelen, op wereld- of Europese kampioenschappen worden voortaan gunstig belast. De eerste schijf van 50.000 euro ongeveer is niet langer belastbaar als beroepsinkomen tegen 50%, maar wordt beschouwd als een divers inkomen belastbaar tegen een gunsttarief van 16,5%. Deze koterij roept een aantal bedenkingen op.
Vooraf, pour la petite histoire, normaal worden nieuwe belastingmaatregelen van kracht voor inkomsten van het jaar waarin een nieuwe wet werd gestemd. Er is namelijk een fundamenteel principe dat belastingen niet retroactief kunnen worden ingevoerd. Deze wet doet dat wel. Ze werd gestemd in 2022, maar is toch al van toepassing op de inkomsten van 2021. Blijkbaar kan en wil de politiek voor gemediatiseerde situaties altijd iets meer.
De creativiteit die men aan de dag legt bij iedere nieuwe fiscale regel blijft mij ook na 35 jaar nog vaak verbazen. Eén van de basisregels van ons systeem van inkomstenbelastingen is dat wie het belastbaar inkomen betaalt niet relevant is voor de fiscale behandeling bij de genieter. Toen Albert Tiberghien zijn eerste stappen in de advocatuur zette, werd zijn secretaresse betaald door zijn vermogende tante. Of nu Tiberghien zelf, dan wel de tante het salaris betaalde, had geen invloed op de belasting van de secretaresse. Die bleef dezelfde.
Maar wat zien we hier? Enkel de premies die worden toegekend door nationale of internationale sportfederaties en door Belgische of vreemde openbare machten vallen onder dit afzonderlijk regime. Als zij een premie toekennen, dan geldt een voordeeltarief. Premies betaald door privépersonen en -ondernemingen daarentegen worden belast tegen de volle pot. Een zeer vreemd resultaat: een zelfde prestatie, een zelfde bedrag, een zelfde erkenning, maar een ander belastingtarief in functie van wie de premie betaalt. Dat leidt tot een verschil van bijna 40% belastingen.
De lijst van de instellingen en organisaties die een voorkeursbehandeling krijgen, roept grondwettelijke vragen op. Sinds jaar en dag is sport een geregionaliseerde bevoegdheid. De Belgische vlag mag dan wel wapperen als iemand op het podium staat, de eer komt volledig toe aan de deelstaten. Zij hebben in een confederale structuur de aanloop naar het succes gefinancierd en gefaciliteerd. Zij stellen trouwens ook heel wat deelnemers aan de Spelen te werk.
In quasi alle sporten is de regionale sportfederatie de spin in het web van het succes. Niet voor niets kopte De Tijd vorig jaar dat het Vlaamse turnfabriekje van de Vlaamse Turnliga en Sport Vlaanderen het goud van Nina Derwael had gemaakt. Maar wat blijkt nu, als die regionale sportfederatie een premie wil geven aan haar atleten, dan zal het tegen de volle pot belast worden. Het paard dat de haver verdient, krijgt het niet. Federale loyauteit kan men dat moeilijk noemen.
Of deze nieuwe regeling de toets van het Grondwettelijk Hof zal doorstaan, is maar zeer de vraag.
Schets van de procespositie van de niet-ontvoogde minderjarige in het Belgische personen- en familierecht
In deze bijdrage schetsen wij de procespositie van de niet-ontvoogde minderjarige (hierna: minderjarige) in het Belgische personen- en familierecht, in het bijzonder voor de familierechtbank. Wij lichten hierbij achtereenvolgens toe:
- het uitgangspunt, namelijk principiële
procesonbekwaamheid en vertegenwoordiging
van de minderjarige; - de uitzonderingen op en temperingen
van deze principiële procesonbekwaamheid - de rol van de (jeugd)advocaat.
Lees deze publicatie, die verscheen in 'Tijdschrift voor Familierecht 202'.
TP té complex en té tijdrovend voor de fiscus? Alleszins disproportionele verantwoording voor uitbreiding proceduretermijnen tot 10 jaar…
Het is zover… Volgens de fiscale administratie vereisen verrekenprijsonderzoeken meer diepgaande controles en zijn zij zeer tijdrovend, in het bijzonder het opvragen en bekomen van inlichtingen vanwege buitenlandse overheden. M.a.w. de ideale gelegenheid voor de Wetgever om de fiscale administratie wat extra buskruit te geven om belastingplichtigen (die internationaal actief zijn) op te jagen met een onderzoeks- en aanslagtermijn van maar liefst 10 jaar… en ja, ook een bewaartermijn voor documenten van 10 jaar (kwestie van consistent te zijn).
Fraude en internationale (eigen) wetgeving te complex voor fiscus, dus 10 jaar nodig om te onderzoeken en te taxeren
UPDATE:
Dit artikel werd geschreven op basis van het voorontwerp van wet. De finale wetbepalingen werden gepubliceerd in de wet van 20 november 2022 houdende diverse fiscale en financiële bepalingen (BS 30.11.2022).
Een nieuw administratief beroep tegen onderzoeksdaden, de mogelijkheid tot een dwangsom bij gebrek aan medewerking, een uitbreiding van verschillende onderzoeks- en aanslagtermijnen en de afschaffing van de voorafgaande kennisgeving van aanwijzingen van belastingontduiking… Met een nieuw voorontwerp van wet heeft de federale regering een fiscale bazooka aan maatregelen klaarliggen om, zo houdt zij het voor, de fiscale fraude hardhandig aan te pakken. De omvang van deze maatregelen zal ongetwijfeld een verregaande impact hebben op het Belgische investeringsklimaat en niet in het minst op de Belgische en buitenlandse ondernemingen die, zelfs slechts in zeer beperkte mate, internationaal actief zijn. Niet enkel dreigt dit voorontwerp van wet de rechten van de belastingplichtige ernstig aan te tasten maar tevens is de weg naar eindeloze procedures en totale rechtsonzekerheid hiermee ingeslagen.
De deontologische verantwoordelijkheid van de notaris in het kader van de feitelijke omzeiling van de reservebescherming: quo vadis?
De memorie van toelichting opteerde bij de invoering van de nieuwe Erfwet voor het behoud van de erfrechtelijke reserve. Het behouden en doorgeven van een minimum erfdeel aan degene die daarvoor in aanmerking komt, past namelijk binnen de heersende waarden en sociale praktijken van een maatschappij, waarbinnen het familieparadigma nog steeds een centrale rol vervult. Het hoort niet deze familiesolidariteit zomaar volledig te verbreken gezien de reeds jarenlange, oersterke verankering in ons recht en maatschappijgebeuren.
Maar… is dit laatste wel steeds zo?
U kan de volledige publicatie, die verscheen in Notarieel en Fiscaal Maandblad, 2022/1, hier raadplegen.
BBI wordt teruggefloten door Antwerpse rechtbank wegens onbehoorlijk bestuur
De rechtbank van eerste aanleg Antwerpen spreekt zich in een vijftal vonnissen uit over de toepassing van het fair play-beginsel en het vertrouwens- en rechtszekerheidsbeginsel. De rechtbank benadrukt dat de BBI Brussel die beginselen schendt als zij aanslagen vestigt die een eerder gesloten kaderakkoord tussen belastingplichtigen en BBI Gent miskennen.
Het volledige artikel, dat verscheen in Fiscale Actualiteit, nr. 10, jaargang 41, kan u hier raadplegen.