Toon items op tag: EU Law

Voor de uitvoer van persoonlijke beschermingsmiddelen uit de EU naar derde landen is een uitvoervergunning vereist. Deze verplichting geldt vanaf 15 maart 2020. Overtredingen worden streng bestraft.

De Belgische belastingadministratie heeft een nieuwe circulaire gepubliceerd omtrent artikel 19bis WIB (circulaire 2019/C/95 dd. 25.09.2019).

De DBI-aftrek blijft voor problemen zorgen op het vlak van de conformiteit met de moeder-dochterrichtlijn. Zoals verwacht, blijkt dat de aanpassing aan de DBI-regeling na het Cobelfret-arrest niet alle problemen heeft opgelost.

In fiscale zaken is het gebruik van onrechtmatig verkregen bewijs door de fiscale administratie regelmatig het voorwerp van verhitte discussies voor de rechtbanken en hoven. Het gebruik van onrechtmatig verkregen bewijs wordt door de rechtspraak evenwel in bepaalde gevallen gedoogd.

In een recent arrest oordeelde het Hof van Justitie dat tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak die ter hoogte van de filter omhuld zijn met een extra papieren laag, moeten worden beschouwd als sigaren of cigarillo’s, en niet als sigaretten. De kwalificatie van een tabaksfabrikaat als sigaar of cigarillo dan wel als sigaret is van bijzonder belang omwille van de verschillen in de toepasselijke accijnstarieven.

In de zaak Skonis ir kvapas[i] diende het Hof van Justitie zich uit te spreken over de vraag of tabaksrolletjes van fijne snede met een filter en een dekblad van natuurtabak, waarbij een deel van het dekblad ter hoogte van het filter is omhuld met een extra papieren laag, voor accijnsdoeleinden moeten worden aangemerkt als sigaren of cigarillo’s, dan wel als sigaretten.

Op grond van artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64 worden tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak als sigaren of cigarillo’s beschouwd op voorwaarde dat zij geschikt zijn om en, gelet op hun kenmerken en de normale verwachtingen van de consument, uitsluitend bestemd zijn om als zodanig te worden gerookt. Tabaksrolletjes die geschikt zijn om als zodanig te worden gerookt en die geen sigaren of cigarillo’s zijn, worden bij toepassing van artikel 3, lid 1, onder a), van diezelfde richtlijn, gekwalificeerd als sigaretten.

De Litouwse douaneadministratie meende dat de betrokken producten als sigaretten moesten worden beschouwd op grond van de overweging dat de extra papieren laag waarmee de producten zijn omhuld, kan leiden tot een visuele gelijkenis tussen die producten en sigaretten. Het Hof van Justitie volgde deze stelling niet.

Volgens het Hof van Justitie is het materiaal waaruit het dekblad bestaat het essentiële criterium om het onderscheid te maken tussen sigaren of cigarillo’s enerzijds en sigaretten anderzijds. Het Hof oordeelt dat uit het hoger aangehaalde artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64 volgt dat tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak in de regel sigaren of cigarillo’s zijn en geen sigaretten.

Alleen indien de aanwezigheid van de extra papieren laag tot gevolg heeft dat die tabaksrolletjes, gelet op hun kenmerken en de normale verwachtingen van de consument, niet bestemd zijn om te worden gerookt als sigaren of cigarillo’s, zijn zij alsnog van deze indeling uitgesloten en zijn zij toch aan te merken als sigaretten. Volgens het Hof is deze uitzondering echter niet toepasselijk. Immers, in de ogen van de consument verleent een dekblad van natuurtabak de tabaksrolletjes die ermee zijn uitgerust een visueel aspect, een verbrandingssnelheid en een smaak bij het roken die deze tabaksrolletjes onderscheidt van sigaretten. De aanwezigheid van een extra papieren laag die enkel de filter omhult en niet het deel van de producten dat wordt verbruikt, doet hieraan geen afbreuk.

Op basis van de bewoordingen van artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64, het opzet van die richtlijn en de met die richtlijn nagestreefde doelstellingen beslist het Hof dat tabaksrolletjes van fijne snede met een filter en een dekblad van natuurtabak, waarbij een deel van het dekblad ter hoogte van de filter omhuld is met een extra papieren laag, waardoor die producten eruit kunnen zien als sigaretten, voor accijnsdoeleinden kwalificeren als sigaren of cigarillo’s, en niet als sigaretten.

De kwalificatie als sigaren of cigarillo’s enerzijds of als sigaretten anderzijds is belangrijk. Het accijnstarief toepasselijk op sigaren of cigarillo’s is in de meeste EU-lidstaten[ii] aanzienlijk lager dan het accijnstarief dat geldt voor sigaretten.

In België zijn sigaren en cigarillo’s vandaag onderworpen aan een totale ad valorem accijns van 10 procent van de kleinhandelsprijs. Op sigaretten is daarentegen een totale ad valorem accijns toepasselijk van 40,04 procent van de kleinhandelsprijs, alsook een totale specifieke accijns van 66,4691 EUR per 1.000 stuks.

Tabaksproducenten en -handelaars dienen de kwalificaties van hun producten te toetsen aan dit arrest van het Hof van Justitie. Bedrijven die in het verleden, in strijd met dit arrest, te veel accijnzen hebben betaald, hebben recht op de terugbetaling ervan te vermeerderen met de interesten vanaf het tijdstip van de betaling van de accijnzen.

Voor vragen kan u steeds terecht bij Ward Lietaert (Associate, ward.lietaert@tiberghien.com) en/of Jurgen Gevers (Counsel, jurgen.gevers@tiberghien.com)

[i]HvJ 11 april 2019, zaak C-638/17, Skonis ir kvapas, ECLI:EU:C:2019:316.

[ii]https://bit.ly/2STPbAb (overzicht op datum van 1 juli 2018).

Ahmed startte zijn carrière als consultant in de vennootschapsbelasting voor één van de Big Four consulting bedrijven in België.

Hij sloot zich aan bij de Balie van Brussel in 2013 en werkte sindsdien als fiscaal advocaat voor een toonaangevend internationaal advocatenkantoor in Brussel waar hij heel wat ervaring opdeed in vennootschapsbelasting en internationaal fiscaal recht.

In 2017 werd Ahmed gedetacheerd naar het hoofdkantoor van een internationaal consulting bedrijf in Londen. Hier sloot hij zich aan bij een soort ‘denktank’ voor Europees en internationaal fiscaal recht.

Uiteindelijk vervoegde Ahmed in 2019 Tiberghien als lid van het corporate team waar hij bedrijven adviseert in Belgisch en internationaal fiscaal recht.

Sinds 1 januari 2019 is de Europese richtlijn tot vaststelling van regels ter bestrijding van belastingontwijkingspraktijken van toepassingt. De richtlijn kadert in de politieke prioriteit om op het gebied van internationale belastingheffing te waarborgen dat er belasting wordt betaald waar waarde en winsten worden gegenereerd.

Lees hier het volledige artikel dat verscheen in Tijdschrift voor Fiscaal Recht, 556

Twee recente arresten van het Hof van Justitie van de Europese Unie zijn van bijzonder belang voor de Europese biersector. Deze arresten leiden er niet alleen toe dat een aantal bieren voortaan minder worden belast. Zij kunnen ook de basis vormen voor de terugbetaling van te veel betaalde accijnzen en van de interesten daarop.

Sinds 1 januari 2019 is de Europese richtlijn tot vaststelling van regels ter bestrijding van belastingontwijkingspraktijken van toepassing. De richtlijn kadert in de politieke prioriteit om op het gebied van internationale belastingheffing te waarborgen dat er belasting wordt betaald waar waarde en winsten worden gegenereerd. Men wil het vertrouwen in de billijkheid van de belastingstelsels herstellen en overheden in staat stellen hun fiscale soevereiniteit daadwerkelijk uit te oefenen. Met de richtlijn beoogt de Raad aan te knopen bij de OESO-initiatieven ter bestrijding van "base erosion and profitshifting" (BEPS). Voor de goede werking van de interne markt vindt de Raad het van essentieel belang dat de lidstaten, ten minste, op een voldoende coherente en gecoördineerde wijze hun toezeggingen inzake BEPS implementeren en meer in het algemeen actie ondernemen om belastingontwijkingspraktijken te ontmoedigen en een billijke en doeltreffende belastingheffing in de Unie te waarborgen.

Lees hier de volledige uiteenzetting van Anne Van De Vijver dat werd gepubliceerd in het Tijdschrift voor Fiscaal Recht 556.

Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan een wetsvoorstel dat voorziet in de toepassing van het verlaagd btw-tarief van 6% op digitale publicaties. Indien het wetsvoorstel wordt aanvaard, komt er een einde aan het onderscheid tussen enerzijds papieren publicaties, waarop het verlaagd 6%-tarief van toepassing is, en anderzijds digitale publicaties, die op heden onderworpen zijn aan het standaard tarief van 21%. Tegelijkertijd voorziet het wetsvoorstel in een uitbreiding van het nultarief ten aanzien van kranten en tijdschriften, waardoor ook publicaties in digitale vorm van het nultarief zullen kunnen genieten.