Toon items op tag: Financial Institutions

Het wordt al enige tijd aanvaard dat niet-ingekohierde roerende voorheffing kan teruggevorderd worden via een bezwaarschrift (op grond van artikel 366 WIB 1992). Er wordt aangenomen dat de terugvordering dan moet plaatsvinden binnen de in artikel 368 WIB 1992 voorziene termijn van vijf jaar (Com.I.B. 1992, nr. 368/2-4). Het Hof van Cassatie heeft recent geoordeeld (Cass. 21 december 2023, F.22.0056.N) dat de terugvordering ook rechtstreeks voor de rechter kan plaatsvinden en de uitputtingsvereiste van een administratief beroep dus niet geldt. Het Hof verwerpt daardoor de cassatievoorziening die tegen een arrest van het hof van beroep te Gent door de fiscus werd ingesteld. 

Reeds geruime tijd kennen wij een (automatische) gegevensuitwisseling van financiële gegevens tussen landen. Hierdoor krijgt de Belgische fiscus vroeg of laat zicht op uw buitenlandse bankrekening. N.a.v. de (automatische) uitwisseling van financiële gegevens beschikt de Belgische fiscus in bijzondere omstandigheden over de mogelijkheid om u te onderzoeken en te taxeren indien u ten onrechte bepaalde buitenlandse inkomsten niet zou hebben aangegeven (artikel 358, § 1, 2° en 333/2 WIB92).

Marokko heeft nog steeds geen CRS-uitwisseling gedaan per 30 september 2022, zoals eerder vermeld in onze nieuwsbrief. Omwille van technische en wetgevende redenen heeft Marokko een kort uitstel aangekondigd. De verwachting is dat Marokko binnenkort toch zal overgaan tot uitwisseling van financiële gegevens met de EU-landen. Zodra er verdere ontwikkelingen zijn, houdt ons procedureteam u op de hoogte hiervan.

Het Grondwettelijk Hof heeft deze namiddag zijn langverwachte arrest bekendgemaakt inzake de (on)grondwettelijkheid van de jaarlijkse taks op effectenrekeningen zoals geïntroduceerd bij wet van 17 februari 2021.

De aangifte JTER voor de referentieperiode 2021 moet uiterlijk worden ingediend op 15 juli 2022.

Op 22 december 2021 heeft de Europese Commissie een ingrijpende ontwerprichtlijn gepubliceerd. Doel van dit ontwerp is “het misbruik aanpakken van ondernemingen die geen enkele economische activiteit uitoefenen”. De Engelse versie van de richtlijn spreekt over het bestrijden van “shell entities”. De recent beschikbaar gemaakte Nederlandse vertaling spreekt over “lege entiteiten”, een vlag die toch niet echt de lading dekt. Indien een onderneming geviseerd wordt, kan dit een belangrijke administratieve en fiscale impact hebben op de gehele structuur. Het huidige voorstel treft mogelijks een groot aantal belastingplichtigen in verschillende sectoren. Het kan gaan van private vermogensstructuren, internationaal actieve groepen die werken met tussenholdings tot bijvoorbeeld bepaalde fonds- of financieringsstructuren (bv. private equity, venture capital,…). Wij bespreken dit kort en samenvattend hieronder. Voor meer detail, zie de Newsflash van het European Tax Law Center van WTS Global, het internationaal netwerk waar Tiberghien deel van uitmaakt.

Voor de financiële instellingen nadert de aangifte- en betalingstermijn van de JTER m.b.t. de eerste referentieperiode eindigend per 30 september 2021 zeer snel. De deadline is, zoals geweten, 20 december 2021.

Zoals steeds vergt dit een hoop administratieve last voor de betrokken financiële instellingen, maar zo blijkt ook voor de nodige frustraties en onduidelijkheden.

Marokko en Turkije zullen weldra financiële gegevens uitwisselen van Belgische inwoners met rekeningen bij Marokkaanse of Turkse financiële instellingen. De gegevens zullen worden overgemaakt aan de Belgische fiscus. Deze ontwikkelingen zijn niet zonder belang voor Belgische belastingplichtigen met rekeningen bij Marokkaanse of Turkse financiële instellingen. De Belgische fiscus kan belastingplichtigen over wie men informatie ontvangt, aan controles onderwerpen. In geval van niet-aangifte van buitenlandse rekeningen of inkomsten, kunnen potentieel (zware) fiscale en financiële gevolgen opduiken voor deze belastingplichtigen.

1. Mogelijke situaties

In principe dienen Belgische inwoners die een effectenrekening in het buitenland aanhouden, zelf al het nodige doen voor de aangifte en betaling van de JTER. De buitenlandse tussenpersoon geeft dan gewoonlijk wel de nodige informatie aan de titularis van de effectenrekening om zelf zijn/haar verplichtingen te kunnen vervullen. Het gaat hier dan louter om een commerciële ondersteuning.

Volgens de FAQ van de administratie, zijn er drie situaties waarin een buitenlandse tussenpersoon behandeld wordt als een Belgische tussenpersoon met alle gekende verplichtingen inzake aangifte, inhouding en betaling van de JTER, alsook inzake informatieverplichtingen ten aanzien van de (Belgische) titularissen van de effectenrekening:

• Vooreerst gaat het om een buitenlandse inrichting van een in België opgerichte tussenpersoon: het gaat hier immers om dezelfde juridische entiteit, ook al is de inrichting in het buitenland gevestigd. Zie FAQ nr. 53.
• Andere buitenlandse tussenpersonen worden gelijkgesteld met een Belgische tussenpersoon wanneer zij een erkende aansprakelijk vertegenwoordiger hebben laten aanstellen. Zowel die tussenpersoon als diens aansprakelijke vertegenwoordiger zijn dan belastingschuldige van de taks.
• Een in het buitenland opgerichte tussenpersoon die in België is gevestigd, is eveneens belastingschuldige van de taks.

Volledigheidshalve dient ook nog gepreciseerd dat de niet in België opgerichte of gevestigde tussenpersoon, die geen dergelijke aansprakelijke vertegenwoordiger heeft aangesteld, kan overgaan tot de aangifte en de betaling van de taks, in naam en voor rekening van de titularis van de effectenrekening, en dit op vrijwillige basis als dienstverlening aan de klant. Dat houdt in dat die tussenpersoon in het bezit is van een mandaat. In deze situatie zijn niet de aangifte- en de betalingstermijn van een Belgische tussenpersoon van toepassing, maar wel die van een Belgische titularis van een effectenrekening.

Het is wel bijzonder eigenaardig dat een buitenlandse inrichting van een in België opgerichte tussenpersoon de taks ook moet inhouden en betalen, alsook alle formaliteiten hiervoor moet vervullen naar de belegger toe.

Dit volgt uit FAQ nr. 53: “Er wordt benadrukt dat een in het buitenland geopende effectenrekening, uitsluitend aanleiding kan geven tot de taks, indien ze wordt aangehouden door (minstens) één inwoner, of door de Belgische inrichting van een niet-inwoner voor zover die effectenrekening deel uitmaakt van het bedrijfsvermogen van die inrichting.

In dat geval verschilt de belastingschuldige al naargelang de effectenrekening al dan niet wordt aangehouden bij een buitenlandse vaste inrichting waarover een in België opgerichte tussenpersoon beschikt.

Indien dat wel het geval is, is die tussenpersoon belastingschuldige van de taks, ondanks het feit dat de effectenrekening in het buitenland wordt aangehouden. De voormelde tussenpersoon kwalificeert immers als Belgische tussenpersoon.”

Dit standpunt is inderdaad eigenaardig omdat voor de beurstaks, die ook een diverse taks is, een buitenlandse vaste inrichting van een Belgische tussenpersoon niet beschouwd wordt als een Belgische tussenpersoon.

2. Hoe een aansprakelijk vertegenwoordiger laten erkennen?

Een deel van de regels vindt men hierover terug in het uitvoeringsKB van 6 augustus 2021. De buitenlandse tussenpersoon dient daarvoor een verzoek in te dienen bij het bevoegde kantoor (art. 240 7 ter KB/WDRT). In de FAQ van de administratie vindt men de coördinaten van deze bevoegde kantoren.

Dit verzoek gaat gepaard met een gedagtekende en ondertekende verklaring waarin de voorgestelde aansprakelijke vertegenwoordiger zich tegenover de Belgische Staat hoofdelijk verbindt om:

• De taks te betalen die de niet in België opgerichte tussenpersoon verschuldigd zou zijn, en
• Alle verplichtingen te vervullen waartoe een Belgische tussenpersoon gehouden is.

Zo is hij mee hoofdelijk gehouden met de buitenlandse tussenpersoon tot:

• het opstellen van het overzicht over de situatie van de effectenrekening(en) die worden aangehouden door de titularis;
• het overmaken van het overzicht aan de titularis(sen) uiterlijk de laatste dag van de maand die volgt op het einde van de referentieperiode;
• het indienen van de aangifte en het betalen van de taks binnen de geldende termijn.

Om erkend te worden en te blijven, moet de aansprakelijke vertegenwoordiger:

• bekwaam zijn om contracten aan te gaan;
• in België gevestigd zijn en er een ondernemingsnummer hebben;
• voldoende solvabel zijn om de verplichtingen te kunnen nakomen waartoe hij gehouden zal zijn vanaf de datum van zijn erkenning.

In principe gebeurt de kennisgeving van de erkenning of afwijzing binnen de acht dagen na de bevestiging van de ontvangst van het verzoek tot erkenning. Evenwel indien er binnen deze acht dagen nog documenten worden opgevraagd, dan dient deze kennisgeving van de al dan niet erkenning slechts gedaan te worden binnen de acht dagen na de ontvangst van die documenten.

De erkenning heeft uitwerking vanaf de derde werkdag volgend op de verzending van de kennisgeving van de erkenning aan de erkende aansprakelijke vertegenwoordiger.

Van zodra één of meerdere voorwaarden niet meer zijn vervuld, geeft de erkende aansprakelijke vertegenwoordiger daarvan kennis bij aangetekende zending aan het bevoegde kantoor.

In bepaalde situaties kan de erkenning ook ingetrokken worden.

3. Verdere vragen of begeleiding

Hiervoor kan u altijd contact opnemen met ons:

Dirk Coveliers - Counsel (dirk.coveliers@tiberghien.com)

Yannick Cools - Associate (yannick.cools@tiberghien.com)

Het lijkt erop dat de Nationale Bank van België (NBB) het vuur aan de schenen legt van de financiële instellingen en verzekeringsmaatschappijen (met vergunning voor levensverzekerings-activiteiten) om interne controles te verrichten teneinde de rechtmatigheid van de oorsprong van eerder gerepatriëerde tegoeden voldoende te kunnen staven, alsook om na te gaan of zij als belastingschuldigen de nodige taksen inhouden en de uitwisseling van informatie correct toepassen op risico van zich schuldig te maken aan een bijzonder mechanisme, dat strafrechtelijk beteugeld kan worden en waardoor zij eventueel hun licentie kunnen verliezen.