Toon items op tag: Private Clients

Zoals reeds eerder op onze site meegedeeld, wordt door het koninklijk besluit inzake de praktische modaliteiten van het UBO-register, 30 november 2018 voorzien als deadline om deze informatie aan het UBO-register voor de eerste keer over te maken. In de gepubliceerde FAQ d.d. 17 oktober 2018, alsook volgens een mededeling op de website van de Federale Overheidsdienst Financiën zelf, werd deze deadline initieel uitgesteld naar 31 maart 2019. Het uitstel tot en met 31 maart 2019 blijkt evenwel niet afdoende te zijn, zodat opnieuw uitstel wordt verleend tot en met 30 september 2019.

De nieuwe deadline van 30 september 2019 biedt de informatieplichtige entiteiten wat meer ademruimte om de nodige stappen te ondernemen en te kunnen voldoen aan de verplichtingen in het kader van het UBO-register. Tevens biedt het uitstel de mogelijkheid om bestaande onduidelijkheden omtrent de UBO-wetgeving verder uit te klaren.

Uitstel is evenwel geen afstel, zodat het van belang is uzelf tijdig voor te bereiden en te conformeren aan de UBO-wetgeving.

Tevens wordt momenteel gewerkt aan een update van de FAQ inzake het UBO-register en deze zal wellicht verschijnen naar het einde van de maand februari toe.

Bovendien merken wij nog op dat het uitstel uitsluitend betrekking heeft op de deadline van het UBO-register. In het bijzonder wat de burgerlijke maatschap betreft, heeft dit uitstel dus geenszins betrekking op de deadline voor de inschrijving in de KBO (Kruispuntbank van Ondernemingen). De inschrijving van bestaande maatschappen in de KBO dient nog steeds te gebeuren vóór 1 mei 2019.

Deze bijdrage onderzoekt de impact van de wet van 22 juli 2018 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek en diverse andere bepalingen wat het huwelijksvermogensrecht betreft en tot wijziging van de wet van 31 juli 2017 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek wat de erfenissen en de giften betreft en tot wijziging van diverse bepalingen ter zake (hierna ook wel 'de Wet huwelijksvermogensrecht' genoemd) op het huwelijksvermogensstelsel van de echtgeno(o)t(e)-zelfstandige. Is het nog mogelijk om te huwen onder een stelsel van zuivere scheiding van goederen of zijn correcties voortaan de regel? Wat met de echtgenoten-zelfstandigen, gehuwd zonder huwelijkscontract of onder een conventionele gemeenschap van goederen? Verandert er iets aan het statuut van hun aandelen, beroepsgoederen en hun cliënteel? Waar liggen de aandachtspunten voor de praktijk?

'La douce France': de Belgen zijn er zot van, al is het maar voortgaand op het aantal (privé) onroerend goed transacties van Belgen in Frankrijk die wij de voorbije jaren mee hebben begeleid. Of het nu over een tweede verblijf gaat in la Baule- Escoublac, le Cap-Ferret, Chamonix of Saint- Tropez, vaak komt dezelfde vraag naar voren: "Met of zonder Franse Société Civile Immobilière ('SCI')? En indien wordt geopteerd voor een Franse SCI, hoe zit dat dan met definanciering en de lSF (Impôt Sur la Fortune, nu de IFI: Impôt sur la Fortune Immobilière..)?

"Een schenking is een akte waarbij de schenker zich dadelijk en onherroepelijk van de geschonken zaak ontdoet, ten voordele van de begiftigde, die ze aanneemt", zo bepaalt artikel 894 van het Burgerlijk Wetboek. Het betreft een eenzijdige en plechtige overeenkomst waarbij het principe van de contractsvrijheid ten volle kan spelen mits de overdracht dadelijk en onherroepelijk geschiedt. Het toevoegen van een conventioneel beding van terugkeer in geval van vooroverlijden van de begiftigde behoort dus zeker tot de mogelijkheden. Of dergelijk beding achteraf nog aan een reeds gedane schenking kan toegevoegd worden is een vraag die beantwoord wordt in het arrest van het hof van beroep van Gent van 22 februari 2018.

Lees hier het volledige artikel dat verscheen in Vermogensplanning in de Praktijk 2018-4.

Door de wet van 31 juli 201, zoals gewijzigd door de wet van 22 juli 2018 (hierna: Erfwet), wordt de reeds lang beoogde hervorming van het erfrecht eindelijk gerealiseerd. Door de wijziging van de regels met betrekking tot de erfrechtelijke reserve en met betrekking tot de inbreng van giften en schulden, de versoepeling van het verbod op erfovereenkomsten en de herformulering van het evenwicht tussen de langstlevende echtgenoot, de kinderen en andere bloedverwanten van de erflater brengt de wetgever het erfrecht bij de tijd en wordt een antwoord geboden op de toenemende diversiteit in samenlevingsvormen (in het bijzonder de toename van nieuw samengestelde gezinnen) en de wens van de burger tot grotere autonomie en keuzevrijheid.

In wat hierna volgt, stippen wij uitsluitend de belangrijkste familierechtelijke aspecten van het hervormde erfrecht aan. Hierbij komen aan bod de onderhoudsvordering van de ascendenten tegen de nalatenschap van de kinderloze erflater (II), de bekwaamheid om een erfovereenkomst te sluiten (III), het begrip 'stiefkinderen' in de globale erfovereenkomst (IV), de onterving van de langstlevende echtgenoot bij feitelijke scheiding en in het raam van een echtscheiding door onderlinge toestemming (V en VI) en ten slotte de vordering tot aanvulling van de verdeling ter vervanging van de vordering tot vernietiging op grond van benadeling van meer dan een vierde (VII). 

Standpunt Vlabel nr. 18019, 19 maart 2018

In zijn standpunt nummer 18019 aanvaardt de Vlaamse Belastingdienst dat passiva, die in de aangifte niet opgenomen zijn, onder bepaalde voorwaarden aftrekbaar zijn.

Inleiding

1. Het huwelijksvermogensrecht, waarvan de laatste grote hervorming gebeurde door de wet van 14 juli 1976, bevatte verouderde en onvolkomen regelgeving. Zo was het statuut van verschillende goederen en rechten in het wettelijk stelsel onduidelijk, onvolledig of omstreden. Verder bood het wettelijk kader van het stelsel van scheiding van goederen geen aanknopingspunten voor echtgenoten die een zuivere scheiding van goederen wilden milderen, met alle problemen van dien. Ten slotte bracht ook de recente hervorming van het erfrecht door de wet van 31 juli 2017 met zich mee dat verder diende te worden gezocht naar nieuwe evenwichten tussen de langstlevende echtgenoot, de kinderen en de andere familieleden.

Vanuit deze vaststellingen werd de hervorming van het huwelijksvermogensrecht rond drie hoofddoelstellingen opgebouwd, met name (1) een verfijning van de regels van het wettelijk stelsel, (2) een betere wettelijke omkadering van het stelsel van scheiding van goederen en van de bedingen die de echtgenoten daaraan kunnen toevoegen en, (3) in het verlengde van het nieuwe erfrecht, een verderzetting van de zoektocht naar nieuwe evenwichten inzake de positie van de langstlevende echtgenoot in het huwelijksvermogensrecht en het erfrecht.

De wet van 22 juli 2018 “tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek en diverse andere bepalingen wat het huwelijksvermogensrecht betreft en tot wijziging van de wet van 31 juli 2017 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek wat de erfenissen en de giften betreft en tot wijziging van diverse bepalingen ter zake” werd op 27 juli 2018 in het Belgisch Staatsblad gepubliceerd en trad op 1 september 2018 in werking.

2. In deze bijdrage wordt uitsluitend het nieuwe huwelijksvermogensrecht geanalyseerd en wordt geen aandacht besteed aan de wijzigingen die middels deze wet aan het nieuwe erfrecht worden aangebracht. Hierbij zal de systematiek van boek III titel V Huwelijksvermogensstelsels uit het Burgerlijk Wetboek worden gevolgd zodat achtereenvolgens aan bod komen (II) de nieuwe algemene bepalingen, (III) de gewijzigde regels inzake het wettelijk stelsel en inzake de conventionele gemeenschaps- (IV) en scheidingsstelsels (V). Ten slotte zal het overgangsrecht (VI) worden belicht.

Lees hier het volledige artikel dat verscheen in het Tijdschrift voor Familierecht, 2018/9

Het erfrecht is in volle beweging: door de wet van 31 juli 2017 tot hervorming van het erfrecht werd het grondig gemoderniseerd. Heel wat bepalingen uit het Burgerlijk Wetboek werden gewijzigd en er werd een volledige nieuwe titel IIbis aan boek 3 toegevoegd over de erfovereenkomsten.

Het Waals Gewest heeft, bij Decreet van 19 juli 2018, de fiscaliteit afgestemd op het nieuwe erfrecht. Het Vlaams Gewest nam daartoe kort voordien initiatief, bij Decreet van 6 juli 2018 tot modernisering van de erf- en schenkbelasting.

Welke wijzigingen bracht het Waals Gewest precies aan in de erfbelasting en welke gelijkenissen en verschillen zijn er in de drie gewesten?

In het nieuwe huwelijksvermogensrecht wordt voor een aantal activa een onderscheid gemaakt tussen het titularisschap (de titre) en de vermogenswaarde ervan (de finance). “Door dit onderscheid wordt het mogelijk om moeilijke kwalificatieproblemen in het wettelijk stelsel en, in het algemeen, in elk gemeenschapsstelsel, op te lossen, wanneer tegenstrijdige belangen botsen: de hoogstpersoonlijke belangen van één individuele echtgenoot, en de vermogensbelangen van de gemeenschap, dus van beide echtgenoten gezamenlijk”, aldus de memorie van toelichting bij de wet van 22 juli 2018¹.