Toon items op tag: Private Clients

In een vorig artikel bekeken we de impact van het KB van 21 november 2018 (‘het EER-KB’) op entiteiten gelegen binnen de EER besproken.  Waar de kaaimantaks 2.0 ook in zijn hernieuwde versie voor EER-entiteiten grotendeels dode letter is gebleven maakt het nieuwe EER-KB hier radicaal komaf mee. Volgens artikel 1, eerste lid, 3° van het EER KB wordt namelijk elke rechtspersoon gelegen binnen de EER die niet aan enige inkomstenbelasting onderworpen is dan wel minder dan 1% inkomstenbelasting betaalt door het EER-KB geviseerd. Bijgevolg wordt elke EER-entiteit potentieel binnen de sfeer van de kaaimantaks gebracht, aangezien deze minimumdrempel van 1% jaarlijks dient te worden bepaald overeenkomstig de regels die van toepassing zijn voor het vestigen van de Belgische belasting over een hypothetische Belgische belastbare grondslag.

De wet van 18 september 2017 wijdt slechts vier artikelen aan de invoering van het Belgisch UBO-register. De praktische modaliteiten dienden dan ook verder te worden uitgewerkt bij KB van 30 juli 2018, alsook heeft de Administratie van de Thesaurie op verschillende interpretatieve onduidelijkheden een antwoord trachten te geven via een algemene FAQ, waarvan de laatst herwerkte versie dateert van 19 juli 2019, waaraan vervolgens nog twee addenda toegevoegd werden waarvan de laatste op 16 september 2019. Naast deze algemene FAQ, heeft de Administratie van de Thesaurie op 2 juli 2019 nog een aanvullende FAQ gepubliceerd waarin specifiek de situatie wordt behandeld waarbij aandelen van een vennootschap aan een private stichting in administratie worden gegeven.

Een Belgische rijksinwoner wordt in de personenbelasting belast op zijn wereldwijd inkomen. Wie een buitenlandse vakantiewoning heeft, moet daar dus melding van maken in zijn aangifte in de personenbelasting.

Hoewel de deadline voor de registratie in het UBO-register nog niet voorbij is, heeft de toepasselijke FAQ al verschillende gedaantes gekend en is die duidelijk onderhevig aan voortschrijdend inzicht (wat goed is overigens).

Op 5 september 2018 heeft de Vlaamse Belastingadministratie zich uitgesproken over de voorgelegde feiten en voorgenomen handelingen van partijen. De administratie oordeelt dat de vraagstelling naar de toepassing van artikel 2.7.1,.0.7 VCF bij de kwijtschelding van een schuld irrelevant is en dat er rekening gehouden kan moeten worden met artikel 2.7.t.0.5 VCF. Maar wat interessanter is, is wat de Vlaamse Belastingadministratie niet (althans niet uitdrukkelijk) zegt in haar antwoord op deze beslissing.

Lees hier het volledige artikel dat gepubliceerd werd Nieuwsbrief Successierechten, 2019-4.

Aan het hof van beroep te Gent werd de vraag voorgelegd hoe het abattement voor gehandicapte personen berekend moet worden: is dit een voetvrijstelling, of mag afgetrokken worden van de hoogste schijf?

Bij arrest van 25 september 2018 (1) besliste het hof dat het om een voetvrijstelling ging.

Rik Deblauwe vat de feiten samen.

Lees hier het volledige artikel dat gepubliceerd werd in Nieuwsbrief Successierechten, 2019-4.

Beknopte vergelijking tussen de door de gewesten aangenomen maatregelen

Op 13 december 2018 heeft het Brussels Hoofdstedelijk Gewest een ordonnantie aangenomen ter aanpassing aan het nieuwe erfrecht van zijn Wetboek der registratierechten en van zijn Wetboek der successierechten. De daartoe aangenomen maatregelen zijn retroactief in werking getreden op dezelfde datum als het nieuwe erfrecht, zijnde op 1 september 2018.

Lees hier het uitgebreide artikel, dat verscheen in Vermogensplanning in de Praktijk, 2019-1

Seminarie: 'Het 'Ultimate Beneficial Ownership' of 'UBO' register'

Antwerpen 27/05/2019

Sprekers / team

Gerd D. Goyvaerts              Dirk Coveliers              Stephanie Gabriel         Caroline Maes          Steven Demeulenaere   

Documentatie

Klik hier voor de presenatie van het Tiberghien seminarie 'Het 'Ultimate Beneficial Ownership' of 'UBO' register' op 27 mei 2019.

Extra Documentatie

FAQ UBO-register

Het gebeurt meer en meer dat ouders hun kinderen helpen om zich te ‘installeren’. Ze gaan samenleven, of gewoon alleen wonen, en willen een huis kopen.Om hen daarbij te helpen, schrijven ouders een bepaald bedrag over op hun rekening, zonder daar veel formaliteiten aan te verbinden. Wanneer het begiftigde kind dan overlijdt vóór de schenker, zonder kinderen na te laten, is dat niet alleen een emotionele ramp, maar kan het ook financieel een zware tegenslag zijn: de erfenis vervalt dan immers in principe aan de ouders, elk voor een vierde, maar ook aan de broers en zusters, waar de tarieven van de erfbelasting veel hoger zijn – tenzij de wettelijke terugkeer nog van toepassing zou zijn.

Het is ook mogelijk dat de schenking uitging van een van de ouders, dat die ouders ondertussen gescheiden zijn, en dat er ondertussen halfbroers en halfzussen zijn, die geen kinderen zijn van de schenker. In dat geval vererft het geschonkene dus voor een vierde naar de ex-echtgenote en voor een deel naar deze halfbroers en halfzussen, wat allicht niet de bedoeling was van de schenker – tenzij, opnieuw, de wettelijke terugkeer van toepassing zou zijn. Hierover gaat dit artikel.¹ 

Vandaar dat de professioneel begeleide schenker ook bij eenvoudige schenkingen in volle eigendom zal zorgen voor een beding van conventionele terugkeer. Het geschonken goed keert dan, bij vooroverlijden zonder kinderen, terug naar de schenker, niet op grond van het erfrecht, maar op grond van de overeenkomst. Bijgevolg is er ook geen erfbelasting verschuldigd. Hierzijn vele variaties mogelijk.

Een derde mogelijkheid is de schenking met fideicommis de residuo. Er wordt dan bedongen dat de geschonken goederen, bij overlijden van een erfgenaam, automatisch ten goede zullen komen aan zijn kinderen, of aan zijn broers en zusters wanneer hij zou overlijden zonder afstammelingen. Dit is een heel andere techniek, die hier verder ook niet wordt behandeld.

Lees hier het volledige artikel dat verscheen in het Algemeen Fiscaal Tijdschrift, 2019-3.

 ^{1. Op dit onderwerp zijn wij dieper ingegaan in R. DEBLAUWE, Het Recht van terugkeer of de Anomale Erfopvolging, Herentals, Knops Publishing, 2013. Dit artikel is1. Op dit onderwerp zijn wij dieper ingegaan in R. DEBLAUWE, Het Recht van terugkeer of de Anomale Erfopvolging, Herentals, Knops Publishing, 2013. Dit artikel isdan ook in zekere mate een samenvatting van dit boek, waar wij regelmatig naar zullen verwijzen.}

Door artikel 11 van het decreet van 21 december 2018 worden in een bepaling van de Vlaamse codex fisaliteit de woorden “inclusief inbrengen of niet” ingevoegd. Op het eerste gezicht een vrij onbetekenende bepaling. Waar gaat het over?