Toon items op tag: Estate Planning
Geen schorsing van verjaring voor minderjarigen
Het hof van beroep te Brussel besliste dat de verjaring ten voordele van de Staat ook loopt tegen minderjarigen.
De feiten
In 1999 had de notaris een voorschot van (omgerekend) 185 000 EUR op de successierechten betaald, en bij brief van dezelfde datum had hij gepreciseerd dat de betaling gebeurd was onder voorbehoud en zonder nadelige erkentenis. In 2001 stuurt de ontvanger een dwangbevel voor een bijkomend bedrag van ongeveer 25 000 EUR. De erfgenaam, nog altijd minderjarig op dat moment, dagvaardt de ontvanger en betwist het dwangbevel, gaat over tot dagvaarding, en hij krijgt gelijk van de rechtbank, in 2010. Daarop vraagt hij teruggave van het voorschot van 185 000 EUR. En daarover gaat het nu.
Lees de volledige publicatie die verscheen in Nieuwsbrief Successierechten, 2019-8 hier.
Rik Deblauwe - Scientific Advisor (rik.deblauwe@tiberghien.com)
De kaaimantaks als de yin en yang van de Belgische fiscaliteit. Een kritische commentaar bij de invoering van het nieuwe EER-KB en niet-EER-KB
De kaaimantaks was eerder door de wet van 25 december 2017 al verveld tot kaaimantaks 2.0; intrinsiek hetzelfde gebleven doch qua effectiviteit en toepassing voorwerp van een gedaanteverwisseling. Desalniettemin bleef die kaaimantaks 2.0 wat de EER betreft grotendeels dode letter, op de Luxemburgse SPF en de Liechtensteinse Stiftung en Anstalt na.
Ook wat de ICB’s betreft die in de EER gevestigd waren was er, ofschoon niet geheel onomstreden, een begin van interpretatieve duidelijkheid over de reikwijdte van de wetteksten in samenlezing met het oude KB van 18 december 2015. Het nieuwe EER-KB van 21 november 2018 echter gooit dit alles weerom driftig door elkaar en creëert, vooral met de zogenaamde “1%-entiteiten”, heel wat onduidelijkheid voor de praktijk. Voortaan, dit is vanaf 1 januari 2018, kan elke "normaal belaste” vennootschap gevestigd in een EER-lidstaat – dus mét inbegrip van de EU – onder de toepassingssfeer van de kaaimantaks vallen. Deze situatie is nu meer dan ooit actueel daar menig aandeelhouder van zo’n entiteit, nu voor het eerst voor de aangifte personenbelasting aanslagjaar 2019, heeft dienen te besluiten die al dan niet als beweerdelijke juridische constructie aan te geven, aangifte die ondertussen wellicht reeds werd ingediend. Zoals hierna zal blijken, is dat echter zeker géén uitgemaakte zaak.
De kaaimantaks “verrijkt” met het nieuwe EER-KB, heeft daarmee een yin en yang-effect op de Belgische fiscaliteit. De vennootschapsbelasting wordt immers via de kaaimantaks een onlosmakelijk deel van de personenbelasting, en omgekeerd, net zoals de yin en yang kosmische dualiteit niet louter tegenstellingen, maar vooral complementaire en elkaar aanvullende waarden zijn. Of dit nu een toe te juichen evolutie is, valt echter ernstig te betwijfelen.
Dit artikel verscheen in het Tijdschrift voor Fiscaal Recht, 569-570. Het volledige artikel kan u hier lezen.
Gerd D. Goyvaerts - Partner (gerdd.goyvaerts@tiberghien.com)
Christophe Coudron - Counsel (christophe.coudron@tiberghien.com)
Een update inzake de 'zorgvolmacht': overzicht van de laatste wijzigingen in het internationaal privaatrecht en het Belgische interne recht
1. Inleiding
Met de wet van 17 maart 2013 gaf België gevolg aan de aanbevelingen van de Raad van Europa om een juridisch kader te creëren voor de lastgeving als instrument voor vermogensbescherming van meerderjarige onbekwamen, bij voorrang op een rechterlijke bescherming. De wet voerde een nieuw beschermingsstatuut voor meerderjarige onbekwame personen in. Een meerderjarige wilsbekwame persoon kan via een lastgevingsovereenkomst (ook ‘(voor)zorgvolmacht’ genoemd) de bevoegdheid tot het beheer van (een gedeelte van) zijn vermogen toekennen aan een andere wilsbekwame meerderjarige persoon, voor het geval hij daartoe zelf onbekwaam zou worden, en dit zonder dat daartoe een rechterlijke tussenkomst noodzakelijk is.
Bij wet van 21 december 2018 werd het toepassingsgebied van deze buitengerechtelijke beschermingsmaatregel met ingang van 1 maart 2019 uitgebreid tot daden van vertegenwoordiging die betrekking hebben op de persoon van de lastgever. Daarnaast werd verduidelijkt hetgeen algemeen werd aanvaard, met name dat de buitengerechtelijke bescherming ook betrekking kan hebben op handelingen die vallen onder het beheer in de zin van artikel 494, g) van het Burgerlijk Wetboek.
Voor grensoverschrijdende situaties tilt de wet van 10 maart 2019 tot tenuitvoerlegging van het Verdrag van ‘s-Gravenhage van 13 januari 2000 inzake de internationale bescherming van volwassenen de toepasselijke verwijzingsregels naar een hoger, internationaal niveau. In het bijzonder staat vanaf 1 januari 2020 de mogelijkheid open tot het maken van een rechtskeuze in een zorgvolmacht.
Er beweegt dus wel wat op het vlak van de buitengerechtelijke bescherming van meerderjarige onbekwamen, zowel in het interne, materiële recht, als op het niveau van het internationaal privaatrecht. Deze bijdrage gaat punctueel in op voormelde wijzigingen, voor zover deze de praktijk van de vermogensplanner treffen, en reikt een aantal aandachtspunten aan.
De volledige publicatie kan u Vermogensplanning in de Praktijk, 2019-4 kan u hier lezen.
Dominique De Bie - Counsel (dominique.debie@tiberghien.com)
Laura Goossens - Associate (laura.goossens@tiberghien.com)
Een vergoeding aan het gemeenschappelijke vermogen wanneer de echtgenoot beroepsactief is binnen een vennootschap: is dit op uw situatie van toepassing?
Huwelijksvermogensrecht – Wetswijziging van 2018 – De echtgenoot die zijn beroep binnen een vennootschap uitoefent – Vergoeding aan het gemeenschappelijke vermogen – Piercing the corporate veil – Stand van zaken 2020
Verkoop van economische eigendom
De Vlaamse belastingdienst kreeg een vraag in verband met de overdracht van economische eigendom en de behandeling ervan in de registratiebelasting.
‘DBI-Fondsen zullen nog sterk groeien'
Wat staat er voor 2020 op stapel op het vlak van beleggingsfiscaliteit? En wat leert een terugblik op 2019?
Gerd D. Goyvaerts en Dirk Coveliers lichten toe in Investment Officer, december 2019.
Lees hier de volledige publicatie.
Verkrijging onroerend goed door vennoot: aangepast federaal standpunt
De federale Administratie heeft haar standpunt ‘vervolledigd en aangepast’ betreffende de verkrijging, door een vennoot, van een onroerend goed van een (personen)vennootschap, waarbij deze vennoot tevens de hoedanigheid van mede-eigenaar van het onroerend goed bezit. Thans luidt het dat het verkooprecht ook van toepassing is in de hypothese waarin een niet-vennoot in onverdeeldheid met de vennootschap een onroerend goed aankoopt en de latere verkrijging door die persoon plaatsvindt op een ogenblik waarop hij (inmiddels) de hoedanigheid van vennoot heeft verworven. Anderzijds blijven de ‘wachtregeling’ en de ‘historische vennoot-regeling’ van toepassing indien de voorwaarden daartoe vervuld zijn (Beslissing van 23 oktober 2018, in oktober 2019 gepubliceerd op Fisconetplus, ter vervollediging en aanpassing van de beslissing van 22 september 2014).
Noreen Somers
Noreen studeerde in 2016 af als Master in de Rechten aan de KU Leuven. In 2017 behaalde zij een Master na Master in het Notariaat, eveneens aan de KU Leuven.
Na haar studies heeft Noreen ervaring opgedaan bij een ander advocatenkantoor waarbij zij zich vooral focuste op het familie- en familiaal vermogensrecht.
Sinds november 2019 is zij ingeschreven aan de Balie te Brussel en vervoegde zij Tiberghien Advocaten.
Wat brengt het nieuwe jaar op het gebied van Vlaamse schenk- en erfbelasting?
Nu 2019 stilaan ten einde loopt, is het tijd om al even vooruit te kijken naar de komende wijzigingen op het gebied van schenk- en erfbelasting. De Vlaamse regering heeft in haar regeerakkoord voor de legislatuur 2019-2024 immers een aantal belangrijke wijzigingen aangekondigd1:
Het UBO-register – 31 december 2019, last call?
Met het eindejaar in zicht, nadert ook de deadline om de UBO’s van bestaande Belgische entiteiten en buitenlandse trusts in het Belgisch UBO-register te registreren zonder dat dat aanleiding geeft tot een boete wegens laattijdigheid.