Toon items op tag: Voluntary Disclosure

Als geïntegreerd onderdeel van de regelgeving terzake fiscale regularisatie bestaat er naast het permanente systeem inzake fiscale en sociale regularisaties op federaal niveau bij wet van 21 juli 2016 een Vlaamse regularisatieregeling via het decreet van 10 februari 2017. Beide systemen zijn vervolgens onderling verbonden door een Vlaams-federaal samenwerkingsakkoord van 9 mei 2017¹.

De kaaimantaks was eerder door de wet van 25 december 2017 al verveld tot kaaimantaks 2.0; intrinsiek hetzelfde gebleven doch qua effectiviteit en toepassing voorwerp van een gedaanteverwisseling. Desalniettemin bleef die kaaimantaks 2.0 wat de EER betreft grotendeels dode letter, op de Luxemburgse SPF en de Liechtensteinse Stiftung en Anstalt na.

Ook wat de ICB’s betreft die in de EER gevestigd waren was er, ofschoon niet geheel onomstreden, een begin van interpretatieve duidelijkheid over de reikwijdte van de wetteksten in samenlezing met het oude KB van 18 december 2015. Het nieuwe EER-KB van 21 november 2018 echter gooit dit alles weerom driftig door elkaar en creëert, vooral met de zogenaamde “1%-entiteiten”, heel wat onduidelijkheid voor de praktijk. Voortaan, dit is vanaf 1 januari 2018, kan elke "normaal belaste” vennootschap gevestigd in een EER-lidstaat – dus mét inbegrip van de EU – onder de toepassingssfeer van de kaaimantaks vallen. Deze situatie is nu meer dan ooit actueel daar menig aandeelhouder van zo’n entiteit, nu voor het eerst voor de aangifte personenbelasting aanslagjaar 2019, heeft dienen te besluiten die al dan niet als beweerdelijke juridische constructie aan te geven, aangifte die ondertussen wellicht reeds werd ingediend. Zoals hierna zal blijken, is dat echter zeker géén uitgemaakte zaak.

De kaaimantaks “verrijkt” met het nieuwe EER-KB, heeft daarmee een yin en yang-effect op de Belgische fiscaliteit. De vennootschapsbelasting wordt immers via de kaaimantaks een onlosmakelijk deel van de personenbelasting, en omgekeerd, net zoals de yin en yang kosmische dualiteit niet louter tegenstellingen, maar vooral complementaire en elkaar aanvullende waarden zijn. Of dit nu een toe te juichen evolutie is, valt echter ernstig te betwijfelen.

Dit artikel verscheen in het Tijdschrift voor Fiscaal Recht, 569-570. Het volledige artikel kan u hier lezen.

Gerd D. Goyvaerts - Partner (gerdd.goyvaerts@tiberghien.com)

Christophe Coudron - Counsel (christophe.coudron@tiberghien.com)

Wat staat er voor 2020 op stapel op het vlak van beleggingsfiscaliteit? En wat leert een terugblik op 2019?

Gerd D. Goyvaerts en Dirk Coveliers lichten toe in Investment Officer, december 2019.

Lees hier de volledige publicatie. 

Met het eindejaar in zicht, nadert ook de deadline om de UBO’s van bestaande Belgische entiteiten en buitenlandse trusts in het Belgisch UBO-register te registreren zonder dat dat aanleiding geeft tot een boete wegens laattijdigheid.

Inleiding

In omzetting van de vierde AWW-richtlijn werd op 18 september 2017 de wet tot voorkoming van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme en tot beperking van het gebruikvan contanten (hierna de “wet”) goedgekeurd. Deze wet voorziet dat er binnen de Algemene Administratie van de Thesaurie, welke een onderdeel is van de Federale Overheidsdienst Financiën, een dienst moet worden opgericht die belast is met de implementatie en inrichting van het Belgisch UBO-register.

Lees hier het artikel dat verscheen in Tijdschrift voor Beleggingsfiscaliteit / revue de la fiscalité des placements 2019-9.

In een vorig artikel bekeken we de impact van het KB van 21 november 2018 (‘het EER-KB’) op entiteiten gelegen binnen de EER besproken.  Waar de kaaimantaks 2.0 ook in zijn hernieuwde versie voor EER-entiteiten grotendeels dode letter is gebleven maakt het nieuwe EER-KB hier radicaal komaf mee. Volgens artikel 1, eerste lid, 3° van het EER KB wordt namelijk elke rechtspersoon gelegen binnen de EER die niet aan enige inkomstenbelasting onderworpen is dan wel minder dan 1% inkomstenbelasting betaalt door het EER-KB geviseerd. Bijgevolg wordt elke EER-entiteit potentieel binnen de sfeer van de kaaimantaks gebracht, aangezien deze minimumdrempel van 1% jaarlijks dient te worden bepaald overeenkomstig de regels die van toepassing zijn voor het vestigen van de Belgische belasting over een hypothetische Belgische belastbare grondslag.

De wet van 18 september 2017 wijdt slechts vier artikelen aan de invoering van het Belgisch UBO-register. De praktische modaliteiten dienden dan ook verder te worden uitgewerkt bij KB van 30 juli 2018, alsook heeft de Administratie van de Thesaurie op verschillende interpretatieve onduidelijkheden een antwoord trachten te geven via een algemene FAQ, waarvan de laatst herwerkte versie dateert van 19 juli 2019, waaraan vervolgens nog twee addenda toegevoegd werden waarvan de laatste op 16 september 2019. Naast deze algemene FAQ, heeft de Administratie van de Thesaurie op 2 juli 2019 nog een aanvullende FAQ gepubliceerd waarin specifiek de situatie wordt behandeld waarbij aandelen van een vennootschap aan een private stichting in administratie worden gegeven.

Seminarie: 'Het 'Ultimate Beneficial Ownership' of 'UBO' register'

Antwerpen 27/05/2019

Sprekers / team

Gerd D. Goyvaerts              Dirk Coveliers              Stephanie Gabriel         Caroline Maes          Steven Demeulenaere   

Documentatie

Klik hier voor de presenatie van het Tiberghien seminarie 'Het 'Ultimate Beneficial Ownership' of 'UBO' register' op 27 mei 2019.

Extra Documentatie

FAQ UBO-register

Seminarie: Kaaimantaks

Antwerpen 03/04/2019

Sprekers / team

     
   Gerd D. Goyvaerts                Christophe Coudron

Documentatie seminarie

Klik hier voor de presentatie van het Tiberghien Kaaimantaks seminarie - 3 april 2019

Bijkomende lectuur

De kaaimantaks 2.0: Een kritische commentaar bij de aanpassing van de kaaimantaks door de wet van 25 december 2017

Kaaimantaks, a never ending story

Kaaimantaks nu ook aangepast voor niet-EER rechtspersonen

De kaaimantaks werd eerder bij KB van 21 november 2018 aangepast voor rechtspersonen binnen de EER. Daarover werd uitvoerig bericht in ons artikel in Fiscale actualiteit nr. 42.