Toon items op tag: Vat, customs & excise duties

In een recent arrest oordeelde het Hof van Justitie dat tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak die ter hoogte van de filter omhuld zijn met een extra papieren laag, moeten worden beschouwd als sigaren of cigarillo’s, en niet als sigaretten. De kwalificatie van een tabaksfabrikaat als sigaar of cigarillo dan wel als sigaret is van bijzonder belang omwille van de verschillen in de toepasselijke accijnstarieven.

In de zaak Skonis ir kvapas[i] diende het Hof van Justitie zich uit te spreken over de vraag of tabaksrolletjes van fijne snede met een filter en een dekblad van natuurtabak, waarbij een deel van het dekblad ter hoogte van het filter is omhuld met een extra papieren laag, voor accijnsdoeleinden moeten worden aangemerkt als sigaren of cigarillo’s, dan wel als sigaretten.

Op grond van artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64 worden tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak als sigaren of cigarillo’s beschouwd op voorwaarde dat zij geschikt zijn om en, gelet op hun kenmerken en de normale verwachtingen van de consument, uitsluitend bestemd zijn om als zodanig te worden gerookt. Tabaksrolletjes die geschikt zijn om als zodanig te worden gerookt en die geen sigaren of cigarillo’s zijn, worden bij toepassing van artikel 3, lid 1, onder a), van diezelfde richtlijn, gekwalificeerd als sigaretten.

De Litouwse douaneadministratie meende dat de betrokken producten als sigaretten moesten worden beschouwd op grond van de overweging dat de extra papieren laag waarmee de producten zijn omhuld, kan leiden tot een visuele gelijkenis tussen die producten en sigaretten. Het Hof van Justitie volgde deze stelling niet.

Volgens het Hof van Justitie is het materiaal waaruit het dekblad bestaat het essentiële criterium om het onderscheid te maken tussen sigaren of cigarillo’s enerzijds en sigaretten anderzijds. Het Hof oordeelt dat uit het hoger aangehaalde artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64 volgt dat tabaksrolletjes met een dekblad van natuurtabak in de regel sigaren of cigarillo’s zijn en geen sigaretten.

Alleen indien de aanwezigheid van de extra papieren laag tot gevolg heeft dat die tabaksrolletjes, gelet op hun kenmerken en de normale verwachtingen van de consument, niet bestemd zijn om te worden gerookt als sigaren of cigarillo’s, zijn zij alsnog van deze indeling uitgesloten en zijn zij toch aan te merken als sigaretten. Volgens het Hof is deze uitzondering echter niet toepasselijk. Immers, in de ogen van de consument verleent een dekblad van natuurtabak de tabaksrolletjes die ermee zijn uitgerust een visueel aspect, een verbrandingssnelheid en een smaak bij het roken die deze tabaksrolletjes onderscheidt van sigaretten. De aanwezigheid van een extra papieren laag die enkel de filter omhult en niet het deel van de producten dat wordt verbruikt, doet hieraan geen afbreuk.

Op basis van de bewoordingen van artikel 4, lid 1, onder a), van richtlijn 2011/64, het opzet van die richtlijn en de met die richtlijn nagestreefde doelstellingen beslist het Hof dat tabaksrolletjes van fijne snede met een filter en een dekblad van natuurtabak, waarbij een deel van het dekblad ter hoogte van de filter omhuld is met een extra papieren laag, waardoor die producten eruit kunnen zien als sigaretten, voor accijnsdoeleinden kwalificeren als sigaren of cigarillo’s, en niet als sigaretten.

De kwalificatie als sigaren of cigarillo’s enerzijds of als sigaretten anderzijds is belangrijk. Het accijnstarief toepasselijk op sigaren of cigarillo’s is in de meeste EU-lidstaten[ii] aanzienlijk lager dan het accijnstarief dat geldt voor sigaretten.

In België zijn sigaren en cigarillo’s vandaag onderworpen aan een totale ad valorem accijns van 10 procent van de kleinhandelsprijs. Op sigaretten is daarentegen een totale ad valorem accijns toepasselijk van 40,04 procent van de kleinhandelsprijs, alsook een totale specifieke accijns van 66,4691 EUR per 1.000 stuks.

Tabaksproducenten en -handelaars dienen de kwalificaties van hun producten te toetsen aan dit arrest van het Hof van Justitie. Bedrijven die in het verleden, in strijd met dit arrest, te veel accijnzen hebben betaald, hebben recht op de terugbetaling ervan te vermeerderen met de interesten vanaf het tijdstip van de betaling van de accijnzen.

Voor vragen kan u steeds terecht bij Ward Lietaert (Associate, ward.lietaert@tiberghien.com) en/of Jurgen Gevers (Counsel, jurgen.gevers@tiberghien.com)

[i]HvJ 11 april 2019, zaak C-638/17, Skonis ir kvapas, ECLI:EU:C:2019:316.

[ii]https://bit.ly/2STPbAb (overzicht op datum van 1 juli 2018).

Twee recente arresten van het Hof van Justitie van de Europese Unie zijn van bijzonder belang voor de Europese biersector. Deze arresten leiden er niet alleen toe dat een aantal bieren voortaan minder worden belast. Zij kunnen ook de basis vormen voor de terugbetaling van te veel betaalde accijnzen en van de interesten daarop.

Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan een wetsvoorstel dat voorziet in de toepassing van het verlaagd btw-tarief van 6% op digitale publicaties. Indien het wetsvoorstel wordt aanvaard, komt er een einde aan het onderscheid tussen enerzijds papieren publicaties, waarop het verlaagd 6%-tarief van toepassing is, en anderzijds digitale publicaties, die op heden onderworpen zijn aan het standaard tarief van 21%. Tegelijkertijd voorziet het wetsvoorstel in een uitbreiding van het nultarief ten aanzien van kranten en tijdschriften, waardoor ook publicaties in digitale vorm van het nultarief zullen kunnen genieten.

Zoals het er nu naar uitziet, verlaat het Verenigd Koninkrijk op 30 maart 2019 om 0.00 uur [29 maart 2019 om 23 uur in het Verenigd Koninkrijk.] de Europese Unie [Artikel 50 Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU).]. Het Britse parlement heeft op 15 januari 2019 het terugtrekkingsakkoord [Draft agreement on the withdrawal of the UK from the EU as agreed at negotiators' level on 14 November 2018, including text of Article 132 (https://www.consilium.europa.eu/media/37095/draft_withdrawal_agreement_incl_art132.pdf).] verworpen dat het VK op 14 november 2018 met de EU had bereikt. Op 29 januari 2019 heeft het Britse parlement de Britse regering opgedragen om met de EU te heronderhandelen over de huidige oplossing om een harde grens tussen Ierland en Noord-Ierland te voorkomen (de zgn. backstop). Het risico dat het VK de EU op 30 maart 2019 verlaat zonder terugtrekkingsakkoord door middel van een ‘harde Brexit’, is door die recente gebeurtenissen sterk toegenomen. Daarbij komt nog dat het Britse parlement op 29 januari 2019 ook het voorstel heeft verworpen om aan de EU te vragen de Brexit-deadline uit te stellen, en dat de EU niet geneigd is tot heronderhandeling van het terugtrekkingsakkoord.

Een harde Brexit maakt vanaf 30 maart 2019 een einde aan het vrije verkeer van goederen tussen het VK en de EU, en heeft verstrekkende gevolgen op douane- en accijnsvlak. Het zal heel wat aanpassing en voorbereiding vergen van al wie handel drijft met het VK.

Lees hier het volledige artikel door Jurgen Gevers en Ward Lietaert. Een publicatie die verscheen in Fiscale Actualiteit nr. 2019/05.

Brexit en indirecte belastingen

Brexit zal een enorme impact hebben op bedrijven die zaken doen met het VK. Vooral de gevolgen voor douane en btw zullen gigantisch zijn. Zoals minister De Croo recent beklemtoonde, moeten bedrijven zich voorbereiden op Brexit en rekening houden met een ‘worst case scenario’, een ‘no-deal hard Brexit scenario’. Tiberghien breidde recent het Indirect Tax Team uit en wij kunnen zo grondige ondersteuning bieden aan bedrijven die zich op Brexit voorbereiden.

Om een antwoord te bieden op de toegenomen vraag naar expertise op gebied van douane en accijnzen heeft Tiberghien zijn praktijkgroep Indirecte Belastingen verder uitgebreid. Jurgen Gevers vervoegde het team en brengt bijna 20 jaar relevante kennis en ervaring mee, specifiek gericht op alle aspecten van douane en accijnzen.

Het optioneel stelsel voor een btw-belaste verhuur (voor een uitgebreide bespreking hiervan, zie link) is op 4 oktober 2018 aangenomen door de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hiermee werd de laatste hindernis genomen. Met ingang van 1 januari 2019 is deze btw-revolutie voor vastgoed een feit.

In diverse eerdere nieuwsbrieven hebben we reeds bericht over de saga van de invoering van het optionele btw-stelsel voor onroerende verhuur. In maart dit jaar is er binnen de regering een princiepsakkoord bereikt over de invoering van dit optionele stelsel. Op dat ogenblik waren de krijtlijnen van de nieuwe regeling min of meer duidelijk. Na het advies van de Raad van State werden de ontwerpteksten evenwel nog op een aantal belangrijke punten aangepast, met name op het vlak van de toepassing in de tijd, de omschrijving van het begrip opslagruimte en de kortstondige verhuur. De nieuwe regels zouden in werking treden op 1 januari 2019, maar de bouwwerken mogen reeds van start gaan op 1 oktober 2018.