EEN VOORDEEL VAN ALLE AARD, OF TOCH NIET?
Wanneer een werknemer een goed van de werkgever aankoopt tegen een gunstige prijs, ontstaat er in principe een belastbaar voordeel van alle aard. De korting die de werknemer geniet, is belastbaar.
De belastingwet aanvaardt evenwel dat er onder bepaalde voorwaarden geen belastbaar voordeel in natura is, maar een vrijgesteld sociaal voordeel. De vrijstelling vereist dat het om een alledaags gebruiksvoorwerp gaat dat door de werkgever zelf wordt vervaardigd of verhandeld.
Als het toch iets duurzaam zou zijn, moet het van geringe waarde zijn. De werknemer moet het ook kopen voor persoonlijk gebruik, dus hij of zijn mag het niet doorgeven of verkopen voor familie of vrienden. Het mag ook niet al te frequent gebeuren. En tot slot, de prijs die de werknemer moet betalen, moet minstens gelijk zijn aan de kostprijs van het goed voor de werkgever.
VEEL GRIJZE ZONES!
Wat is alledaags? Iets dat iedere dag wordt gebruikt? Of iets dat niet uitzonderlijk wordt gebruikt? Is een auto dan ook niet iets dat elke dag wordt gebruikt? Maar is dat dan geen duurzaam goed? Toch wel, maar dan moet het van geringe waarde zijn, en dat is een auto zeker niet. Waar begint en waar eindigt iets? En hoe controleert een werkgever het persoonlijk gebruik? Hoeveel pintjes mag een werknemer van een brouwer-werkgever per jaar kopen? Eén per dag, of toch twee? En wat als die werkgever weet dat zijn werknemer nooit alcohol drinkt, moet hij dan weigeren te verkopen? Waar begint en waar eindigt iets? In veel gevallen is het daarom aangewezen om voorafgaand een akkoord te vragen bij de fiscale administratie over het kortingbeleid.
WAT VOOR UITZENDKRACHTEN EN FREELANCERS?
Voor die groepen is het kader minder vanzelfsprekend. Voor de werkgeverwerknemersrelatie is er een wettelijk kader. Bij uitzendarbeid is het echter het uitzendkantoor de werkgever. En, zoals je kon lezen, om vrijgesteld van belasting te zijn, moet het gaan om goederen die door de werkgever zelf worden geproduceerd of verhandeld. Dat is per definitie niet het geval, de goederen zijn niet van het uitzendkantoor, maar van haar cliënt.
Voor zelfstandigen is er geen enkel bijzonder wettelijk kader. Wanneer zij van de opdrachtgevercliënt een goed tegen een verminderde prijs kunnen kopen, besparen ze op een privé-uitgave en zal er een voordeel belastbaar worden dat gelijk is aan de korting op de gebruikelijk marktprijs. Wie biedt de laagste prijs op de markt?
Conclusie: regel het kortingbeleid goed en documenteer.
Dit artikel werd op 17.11.2025 gepubliceerd in HR Magazine.